சிவமுருகுமாலை SivaMuruguMalai

சேர்த்த ஓர்குடமதில் குருதி நரம்பொடு கோர்த்த சுவருயிரை நச்சு வீரீலாகி லார்த்தபொருள் உமக்குத் தருமோ அருளை? தீர்த்தமாடீ ரும்மைதொடருந் தீவினை தீருமே !

கார்கண்டர் என்றேத் துஞ்சரா சரனை வார்சடையைச் சுற்றியவனைச் சொற்பே ரீவானை தார்நாயகனை நற்தமிழால் நெகிழ ஓத சீர்செல்வம் மனைமாட்சி அனைத்து மடைவீர்!

புகாததுஓர் ஒளி பிழம்பாகிய கிரண குகா கமலச் சுடர் மேல் இச்சை வைமீர் சுகா யனுட்டான ஞானமாம் மூலப் பொருளானானை சிகாமணியே! சிவமே! என்னீர் சேமம் பெறுவீர்!

பூசுநீறுமோர் புனித யாறுமுடைய அரனே ! மாசு இலா தோர் சுத்த கூவிளச் செச்சை யேனே ! ஈசுவரனே ! அடியேன் வறுமை அகன்றிட நீ பேசு கவியொடருள் சகல ஐசுவரியங்களை !

கயவரை பார்த்தே எரித்த ஓம்காரணனே ! சுயபரஞ் சுடரே என்றேச் செப்பீரும் துயருரும் பகையுந் தீயஎலாம் நீங்கி உயரும் நும்வாழ்வு பெருகும் நிதியுமதியுமே !

உருவமுமோர் நான்காய் உறை ஓங்காரனை பருவங்களை சுற்றினானை பேச்சில்தேனை நாத சுருதியில் இருப்பானை ஆதிநாதனை சிவ கிருபை தருவானை கருதிதொழ விதியறுப்பீர்!

சுரும்பினோர் இசையினி லயிக்கு மரனேநீ கரும்பின் சுவையேப் போலச் சொற்பேறு சருவியச் சாத்திரமுஞ் சகல கலைகளுங் குருவாய் இருந்து போதிக்க மதியில்உறைக!

சிந்திப்பர் தமக்கு இரங்கி வரமுந் தந்திடுஞ் சுத்த சிவமேச் செந்தீயே! பந்தமெனா ஓர்பற்றை நின்சேவடியில் வைக்க வந்திடுவாய் அடியன்முன் தேன் சொறிந்தே!

வல்லானை வார் சடையானை விமலனை வீரனை சொல்லானை தேன் தமிழிலுறையுந்திரள் சுவை நல்மணந் தருந் தாயானானை நவின்றேத்த இல்லறந்தனிலின்பங்களெலாந் தருவான்!

அத்தியையோர் அருட் பார்வையால் விரவிய சித்தனே! நிதமுமுருகி யுந்தனை பேசும் சத்திய சீலர்பால் திருக்கண் நோக்கும் உத்தமனே! எனிடர்தீர நினதருளை பொழிக!